Bittik Biz.

Görürsün işte, hissettiremez kimse sana benim hissettirdiğim gibi. Sevemez kimse böyle. Bazen sadece senin için değerliymişim gibi geliyor demiştin. Haklısın, kimse benim kadar sevmeyecek seni. Sen çok şey kaybettin, sen bana da çok şey kaybettirdin. Belki kızgınlıkla söylüyorum şimdi bunları ama bittik işte bittik. Sen bitirdin bizi sen mahvettin . Geri dönüşü yok bunun. Dönmek istesende aldırmayacağım varlığına en azından aldırmamaya çalışacağım. Belki bu şekilde unutabilirim gerçek anlamda seni ve sana olan aptal duygularımı. Zaten önemi yok bütün bunların.Söyledim ya hani bittik biz sen bitirdin ben bitirdim farketmez. Bittik biz.

İşte benim hikayem.

Merhaba Herşeyim..
Şimdi ne yazsam yetersiz kalacağını biliyorum.Seni çok seviyorum ve biliyorum ki bu yazdıklarımı okumayacağın gibi seni sevdiğimi de hiçbir zaman benden duyamayacaksın. Seni sevdiğimi bildiğini inkar edemem, belkide sana aşık olduğumu da hissettin ama ben cesaret edip sana söyleyemedim. Hani ben sana 'seni seviyorum' demiştim, sende ' bende seni seviyorum' demiştin. Sonra ben 'bildiğinden daha çok seviyorum' demiştim, sende 'bildiğimi sandığından daha çok seviyorum' demiştin. İşte o zaman bile sana ne kadar aşık olduğumu anlayamamıştın. Anlasan şimdi yanımda olurdun değil mi? Oysa ben seni hayatımın merkezi yapmıştım. Uyku düzenlerim internete girme, dışarı çıkma saatlerim, herşeyim senin üzerine kuruluydu. Beni sevdiğini bilirdim ama senin için hep bir engel vardı. ' Gideceğim, bunun böyle gitmeyeceğini sende biliyorsun ' derdin. Bilirdim elbet ama kaçardım gerçeklerden, beni uyarmaya çalışmıştın. Sonunda ölü ölüp dirileceğimi biliyordum ama vazgeçemiyordum ki senden. Sen benim huzur bulduğum tek kişiydin. ' Bazen sadece senin için değerliymişim gibi geliyor' demiştin. Doğruydu, evet. Ben seni kendimden çok sevmiştim, sadece sende huzur bulmuştum. Sadece senin gözlerin anlamlı gelirdi bana.'Beni kendinden çok sevme ' derdin, sanki içine doğmuş gibi. Ama elimde değildi, elimde olsa bu kadar çok sevmezdim ki seni. Aramızda km'ler vardı ama ben aşıktım sana, delice çok delice. Arkadaşlarım uzaktan birini sevdiklerinde gülerdim, saçma gelirdi bana. Ama şimdi başıma geldi işte, akşam yatarken sabah uyandığımda aklıma gelen ilk şey sensin. İnsan birini her saniye düşünür mü? Hiç görmediği birini? İlk fotoğrafını attığında 'al işte o kadar sevdiğin adam bu ' demiştin.Ben seni görmeden sevmiştim, bir fotoğraf neyi değiştirebilirdi ki. Benim için dünyanın en yakışıklısı, en tatlısıydın. Sana beni ilk gördüğünde ne hissettiğini sormuştum sonra zorla olsa da anlatmıştın. 'Seni ilk gördüğümde sağ dudağımla gülümsedim ve gözlerine hayranlıkla baktım' demiştin. Kimse gözlerimi bu kadar beğenmemişti. Ya ilk sesimi duyduğunda? O zaman da heycanlanmıştın 'sesin o kadar tatlı ki seni böyle sahil kenarına oturtacaksın saatlerce gözünün içine bakacaksın, sen konuşacaksın ben dinleyeceğim' demiştin. İşte ben bunlara aşık olmuştum, kimsede bulamadığım samimiyeti sende bulmuştum. Seni kaybetme korkusundan hep ağladım. 'Büyü mü yaptın sen bana? ' demiştin. Hayır, asıl büyüyü yapan sendin. 'Hiç aklımdan çıkmıyorsun' dediğinde bilirmiydin ben her an seni düşünüyordum. Seni asla unutamam, bırakamam derken bir gün ' ben yokum artık işte' deyip gitti. Ben günlerce ağladım, hiç yazmaktan anlamayan ben sayende yazar oldum, şair oldum ağladım ağladım ağladım.. Bazen kızdım ama hala aşığım işte. Seni hiç unutmayacağım, döneceğin günü hep bekleyeceğim belki dönmeyeceksin ama ben aptal gibi bekleyeceğim. Yokluğunda adı 'sen' olan ayıcığıma sarılmakla yetineceğim. Mesajların acı verse de silmeyeceğim, telefonda düet yaptığımız şarkıyı hep dinleyeceğim Çünkü yerin dolmaz, asla kimse dolduramaz. Anıların acı veriyor Evet! ama acı verse de unutmak istemiyorum. Şimdi ne haldeyim bilemezsin, seni ne kadar sevdiğimi anlayamadığın gibi ne halde olduğumu da anlayamazsın. Şimdi yokluğunda kendimi kaybettim, eskiden sana endeksli olan hayatımda yüzlerce kişi var. Hepsinde seni arıyorum, kendimi kaybediyorum. Kendimi tanıyamıyorum. Acaba dönecek misin ? Acaba senin de canın yanıyor mu? Acaba sende gerçekten sevdin mi? Bunları hiçbir zaman okuyamayacaksın. Benim, beni sevip sevmediğini bilemediğim gibi..

Dozunda Bırakmak Lazım Bazen..

Dozunda bırakmak lazım bazen sevgiyi

Hani ilk tanıştığımız günlerdeki gibi

Mutlu ama biraz umursamaz

Umursamaz da değil aslında

Sadece bu kadar bağlanmamak gerekli

Dozunda bırakmak lazım bazen sevgiyi

Hani ilk günlerde hep güldürürdük birbirimizi

Mutluyduk falan

Nasıl bu hale geldik,nasıl saplantı haline geldi?

İlk tanıştığımız sevgimizi özledim

Hani birbirimizi üzmediğimiz

Her an birbirimizi düşünüp yıpranmadığımız

Hep mutlu olduğumuz hırpalanmadığımız

Günleri özledim..

Sana bağlanıp aşkı aşktan çıkaran halimi değil

Delidolu,huzurlu ilk günlerimizi özledim.

Git Sevgilim..

Git sevgilim

Ardında kalan yüreği düşünmeden git

Parçaladığın o yüreğe arkanı dönmeden git

Üşüyorum

Sensizken çok üşüyorum

Bedenim ruhum kalbim herşeyimle üşüyorum

Benide alırmısın sevgilim

Belki bıraktığın yüreğe kıyamazsın

Belki kalbimi gülüşünle ısıtırsın

Belki çektiğim ızdıraba sende dayanamazsın

Ölüyorum

Sensiz geçen her saniye ölüyorum

Parça parça yavaş yavaş ölüyorum

Dayanamıyorum

Artık yokkluğuna dayanamıyorum

Boşluğuna dayanamıyorum

Belki sende dayanamazsın

Belki yeniden seversin 

Belki sende özlersin sevgilim

Neden gittin ki

Neden gittin ki
Sevmelerim az mı geldi
Oysa ne çok sevmiştim ben
Tutkuyla aşkla her şeyle
Hayallerimiz vardı
Hep beraber olacaktık
Hiç ayrılmayacaktık
Sadece birbirimize aittik 
Neden gittin ki sevgilim
Sevmelerim az mı geldi
Sana teslim ettiğim ruhum
Fedakarlığım aşkım az mı geldi

-

Eğer geleceksen hala bekliyorum, bil istedim.

Bekle, bekle nereye kadar bu işkence ?

-

İçimden kendime ' üzülüyorsan vazgeç sevmiyorsa napalım yani ? ' diyorum ama sadece içimden yani.

-

Senin yüzünden bu haldeyim.Ne kendi yoluma gidebiliyorum, ne yanında olabiliyorum.

-

Artık kendime o neden sevmiyor diye sormuyorum.Neden kendine bile bile acı çektiriyorsun diye soruyorum.

-

Seninleyken çok iyiyim,sen yokken çok kötüyüm. Keşke ortasını bulabilsem.

Az ve öz düşünün lan. Sonra ne kadar düşünürseniz o kadar çok üzülüyorsunuz.

-

Ağlarken bile aynaya bakıp 'ne tatlı ağlıyorum lan' dediğime göre egomda ciddi problemler var .

-

Mesafeler hayatımızı mahvetmek hayallerimizi yıkmak için vardır.

-

Birini süründürmeden asla çıkma teklifini kabul etmem.Çünkü biliyorum ki çıktığımızda o bana daha beterlerini çektirecek.

Bu yanımda olamama durumun canımı çok sıkıyor.

Çok yanlış bir şehirdeyim. Biliyorum, yanında olmalıyım.

-

Bence aynaya bakın ve çok güzelim lan ben deyin. Çünkü size kimse sizin sevdiğiniz ve değer verdiğiniz kadar önemsemez.

Sen kendime olan saygımı çaldın.

-

Mesajıma cevap atmadıysa ve ben bunu yadırgamadıysam bende %40 ile 60 arasında değişen ama hiç bir zaman 50 olmayan bir düzelme var.

Bilemedin, Göremedin

Bugüne kadar yüzlerce şiir yazdım, hepsinde senden bahsettim aşktan bahsettim. Aşkta sendin ya zaten. Bilemedin, baktın ama göremedin

Anlamadın.

Ben sana hislendikce söyledim adam. Anlattım, duymadın. Baktın, görmedin. Yazdım, okumadın. Okudun, anlamadın.

-

Yazdığım şiirlerin her zerresinde o vardı. Göremedi, görmek istemedi. Gitmeseydi böyle bitmeseydi keşke.

Yağmur

Şimdi yağmuru izliyorum

O kadar hızlı düşüp dağılıyor ki

Beni terkettiğin de dağılmış kalbim gibi

Gözlerimin önünden süzülen anıların biranda akıp gitmesi gibi

Camın arkasından ne kadar sessiz görünüyor aslında

Sadece bir kaç fısıltı var etrafta

Kalbimdeki sessiz gürültülere benziyor kimsenin göremediği

Buğulu cama sevdiğinin baş harfini yazan aşıklar gibiydik

Şimdi ise içimden hiçbir şey gelmiyor

Ne unutmak, ne hatırlamak

Yağmur gibi akıp gitse duygularım

Yada şimşek gibi gürlesem içimi döksem

Yapamıyorum işte, bu kadar basit değil yada olmamalı zaten

Nefes bile alamıyorum aslında

Keşke gözlerimi kapatsam yanımda sabahlasan

Çok mu geç bizim için artık

Hani hiçbir şey için geç değildi, hani geç olamazdı

Ben bunlarla kendimi yorarken sen nerdesin ?

Yağmur durdu gözlerim hala neden durmadı ?

Akıp gitsene sende benim ömrümden

Yıllarımı versene gecikmeden

Şimdi gözlerim kapanıyor

Buğulu camda adın,hayalin omuzum da nefesinle uyuya kalıyorum

Bir günü daha sensiz kalemimle geçiriyorum.